Sonbaharda tarla kuru iken dip kazan çekilmelidir. Ağır killi topraklara doğrudan tohum ekiminden kaçınılmalıdır. Aksi takdirde, toprak hazırlama, domates tohumu ekimi ve domates tohumunun çimlenmesi zorlaşır. Öncelikle domates tarlasını hazırlamak daha doğru olur. Çimlenme döneminde toprağın havını kaçırmaması ve az kaymak bağlaması için alüvyal toprak tercih edilmelidir.

Tarlaya doğrudan domates tohumu ekilecekse, Şubat-Mart aylarında ekim yapılabilir. Tohum ekimi yapılacak tarla sonbaharda derin işlenmeli, iklim şartları uygun olduğunda Ocak-Şubat aylarında yeniden derin olmayan bir sürüm yapılmalı ya da kaz ayakları ile yüzeysel olarak işlenmelidir. Bu sayede yabancı ot gibi büyük sorunlar engellenmiş olur. Çimlenmeden sonra yabancı otların çıkmasını engellemek için çapalama yapılması gerekiyor.

Sonbahar ve ilkbaharda tarla derin olarak sürülmelidir. Pulluk tabanı problemi varsa dipkazan veya çizelle toprak işlenir. İkinci sınıf toprak işleme alet ve makineleri ile toprak dikime hazır hale getirilir. Lister çapa ile önerilen sıra aralıklarında karık oluşturulur. Toprak analizlerine göre dikim öncesi temel gübreleme yapılır. Bunun için 5 ton yanmış ahır gübresi tarla hazırlığı sırasında verilir. Ayrıca DAP ve potasyum sülfat dikim öncesi toprak altına verilmelidir. Domates kumludan killiye kadar her tür toprakta yetişir. Derin geçirgen su tutma kabiliyeti iyi humus ve besin maddelerince zengin tınlı toprakları sever. Kumlu tınlı topraklarda erken meyve verir. Domates kuraklığa oldukça dayanıklıdır. En uygun toprak reaksiyonu pH 6.5 civarındadır. Domates ekilen tarlaya en az 5 yıl domates dikilmemelidir. Domates ılık ve sıcak iklimi sever. Soğuklardan çok zarar görür. Sıcaklık 2-3 derece düştüğünde bitki tamamen ölür. Fazla sıcaklık ve nem ise bitkide hastalıkların oluşmasını sağlar.

Fazla miktarda potasyum olan topraklarda magnezyum alımı azalır ve noksanlık ortaya çıkar. Magnezyum noksanlığında tarlaya gübre dökülmesi tavsiye edilir. Çok kireçli topraklarda demir noksanlığı görülür ve demir sülfat ya da diğer demirli preparatlar kullanılır.

Ekim yapılırken metrekareye 5-6 gram tohum gelecek şekilde sıralı veya serpme olarak yapılır. 250-400 bin tane tohumu 1 kg gelir. Sıralı ekim en iyi yoldur. Ekimden sonra tohumların üzeri 1 cm kalınlıkta harçla örtülür ve hafifçe bastırılarak yüzgeçli kovalarla tohumların bulunduğu kısma incecik kadar çimlenme suyu verilir. Domates tarlasında fidenin dikim yerleri önceden hazırlanmalıdır. Tohumlar çimlenip 5-6 yapraklı olduktan sonra hazırlanan karıklara 40 cm aralıkla fide çamurlarına son donların kalktığında Nisan ayının ikinci haftasında bu çukurlara fideler dikilir. Dikim, fidelerin 2/3'ü toprağa girecek şekilde yapılır. Daha sonra karıklara can suyu verilir. 3-4 gün sonra kontrol edilerek tutmayan fideler yenilenir.

Fide ile domates üretimi ise 5 şekilde yapılır. Susuz dikim; bitkiler 40-50 cm boy alıp tamamen çiçekleninceye kadar sulanmaz. Bu yöntem, bitkinin sulu tarımda kök ve kök boğazı hastalıklarının riskini azaltır.

Domates, tek yıllık bir bitkinin meyveleridir ve yenilebilir bir sebzedir. Yaklaşık 1900 yıllarında Adana'da yetiştirilmeye başlanmıştır. Ana vatanı Peru'dur. Ülkemizin ekonomisinde çok önemli bir yer tutar. Özellikle Marmara, Ege ve Akdeniz bölgelerinde domates tarlaları yaygındır. Domates bol vitamin kaynağıdır. Domates besleyici ve lezzetli özelliklerinden dolayı dünyanın birçok ülkesinde en çok üretilen sebzedir. Turfanda olarak yetiştirilebilmesi nedeniyle her mevsimde tüketilebilir. Domatesin içinde A, B1, B2, C, K vitaminleri, niacin, protein, yağ, karbonhidrat, potasyum, kalsiyum ve demir bulunur. Yuvarlağa yakın, oldukça düzgün şekilli, kırmızı renkli, eti dolgun ve çok lezzetli bir yiyecektir. Vejetasyon süresi uzundur. Sofralarda olduğu kadar kuru maddece zengindir. Taze olarak yenildiği gibi salça, domates suyu, konserve, turşu, reçel, ketçap şeklinde de tüketilir. 5-6 kg domatesten yaklaşık 1 kg salça elde edilir.