Karanfiller ve Domates Suyu, Sait Faik Abasıyanık tarafından yazılmış, insan-doğa temalı bir hikâyedir. Hikâyede tek bir karakter olan Kör Mustafa'nın yaşamı ve mücadelesi anlatılmaktadır. Yazar, hikâyeye detaylı tasvirlerle başlangıç yapmaktadır. Hikâyenin ana karakteri Mustafa'nın yaşadığı köy ve çevresi ayrıntılı bir şekilde betimlenir.

Mustafa, bir gözü kör olmasına rağmen yaşamını gündelik işlere giderek, sarnıç sıvama ve dam tamiri gibi işler yaparak sürdürmektedir. Gece boyunca ise köydeki yabani otlarla kaplı yerleri temizleyerek kendine bir yer edinmeye çalışır. Bu şekilde küçük bir toprak parçasını işlemek, herkesin yapabileceği bir şey değildir. Mustafa, sakatlığına rağmen, tek başına, elleriyle, yumruklarıyla, yetmediğinde parmakları ve tırnaklarıyla toprağı temizlemektedir. Bu mücadelesi sadece küçük bir toprak parçasının sahibi olabilmek içindir.

Mustafa'nın bu mücadelesi, olayı anlatan yazarın takdirini kazanmış ve yazar da hayranlıkla onun yaptıklarını izlemiştir. Mustafa, verdiği emeklerin karşılığını alacağı güne ulaşmış ve üzerinde uğraştığı toprağı iyice adam etmiştir. Toprağı işlemekle kalmamış, içinden su bile çıkarmıştır. Bu hikâye, dişiyle tırnağıyla doğayla mücadele eden ve bundan galip çıkan insanın başarısına bir övgüdür. Hikâyeyi anlatan yazar, bunu başaran Mustafa'yı gördüğünde hayretler içinde kalmış ve sevgiyle dolu bakışlarla şunları söylemiştir: "Artık insanları kitaplardan öğrendiğim şekilde sevmiyorum. Bundan sonra kimi sevdiğimi ve kime saygı duyduğumu çok iyi biliyorum."

Karanfiller ve Domates Suyu hikayesi, yazarın hayalindeki ekonomik ve toplumsal düzenin bir örneğini açıklayıcı niteliktedir. Yazar, hikayede emeğin insanın yaşamındaki değerini, hikayenin karakteri Kör Mustafa üzerinden vurgulamaya çalışmıştır. Sait Faik, hikayelerinde düşük gelirli insanları karakter olarak seçmekte ve bu hikayede de Kör Mustafa gibi fakir, ancak azimli bir kişinin hayatını anlatmaya çalışmıştır. Sıradan bir kişi olan Mustafa, ekmeğini adeta taştan çıkarmaktadır. Buna rağmen umudunu yitirmemiştir.

Yazarın hikayelerinde insanın doğumdan ölüme kadar özündeki umudu ve bu umutla yaşamasını anlatmaktadır. Mustafa'nın hem fiziksel hem de ruhsal durumu detaylı bir şekilde ele alınmıştır. Duygu analizinde geleneksel deyişlerden farklı olarak, anlatılan dil hikâyenin çekici olmasına katkı sağlamıştır. Karanfiller ve Domates Suyu hikayesinde olduğu gibi, tüm hikayelerinde serim, düğüm ve çözüm bölümlerine bağlı kalmadan, bir kişinin hayallerini, duygularını ve düşüncelerini anlatan bir dil kullanmıştır. Anlatımı ve kurgusu gerçekçi olan bu hikâyenin ana fikri, insanın içindeki azim ve umut sayesinde olanaksız gibi görünen her şeyi başarabileceğidir.